گفتار حاضر به بررسي دو نظريه در باره شعر عرفاني فارسي مي‌پردازد: يكي نظريه «تكامل‌گرايانه» كه پيدايش اين نوع شعر را نتيجه تكامل شعر زهدي مي‌داند و ديگري نظريه «انسجام‌گرايانه» كه پيدايش آن را تابع پيوستاري از زمينه‌ها و پيشينه‌ها مي‌شمارد. مطالعه چکیده کامل
گفتار حاضر به بررسي دو نظريه در باره شعر عرفاني فارسي مي‌پردازد: يكي نظريه «تكامل‌گرايانه» كه پيدايش اين نوع شعر را نتيجه تكامل شعر زهدي مي‌داند و ديگري نظريه «انسجام‌گرايانه» كه پيدايش آن را تابع پيوستاري از زمينه‌ها و پيشينه‌ها مي‌شمارد. مطالعه پيشينه شعر عرفاني فارسي در شعر غيرعرفاني، نثر عرفاني عربي و فارسي، شعر عرفاني عربي و شعر عرفاني فارسي، اين گفتار را به عرصه‌اي براي عرضه هرچه روشن‌تر نظريه انسجام‌گرايانه تبديل كرده‌است. اين بحث با معرفي چند تن از آغازگران اين نوع شعر خاتمه مي‌يابد.
پرونده مقاله
